Datacentervirtualisatie is een technologie die virtuele representaties creëert van fysieke IT-infrastructuurcomponenten, waaronder servers, opslag- en netwerkapparatuur, om het gebruik van middelen, de flexibiliteit en de operationele efficiëntie te verbeteren. Voor organisaties die onder druk staan om hun IT-omgevingen te moderniseren en tegelijkertijd de kosten te beheersen, biedt virtualisatie een strategische basis voor zowel de huidige als de toekomstige infrastructuurbehoeften.
De virtualisatiemarkt ondervindt een aanzienlijke verstoring. Volgens Gartner zal cloudcomputing tegen 2028 verschuiven van een technologieverstorende factor naar een noodzakelijk component van het concurrentievermogen van het bedrijf. De wereldwijde uitgaven van eindgebruikers aan Public Cloud zullen naar verwachting in 2024 $ 679 miljard bedragen en in 2027 meer dan $ 1 biljoen bedragen.
De Broadcom-overname van VMware heeft voor veel organisaties onzekerheid veroorzaakt, met veranderingen in prijsstructuren, licentiemodellen en ondersteuningsopties.
In plaats van te vragen: "Moet ik VMware blijven VMware?" vooruitstrevende organisaties vragen: "Hoe bouw ik een flexibele architectuur die zich kan aanpassen naarmate mijn applicatiestrategie evolueert?" Het antwoord ligt in het creëren van een sterke basis die meerdere toekomstige paden mogelijk maakt, ongeacht welk virtualisatieplatform u kiest.
Ontwikkeling van datacentervirtualisatie
Virtualisatietechnologie gaat terug tot de jaren zestig, toen IBM het concept voor mainframecomputers voor het eerst ontwikkelde. Het moderne tijdperk van virtualisatie begon echter eind jaren negentig met de opkomst van x86 virtualisatietechnologieën die uiteindelijk de IT van ondernemingen zouden transformeren.
De release van VMware's eerste virtualisatieproducten in 1999 markeerde een belangrijk keerpunt, waardoor de voordelen van virtualisatie op commodity x86-servers terechtkomen. Vroege adoptie werd voornamelijk gedreven door serverconsolidatie - waardoor meerdere workloads op één fysieke machine konden draaien, waardoor het hardwaregebruik van de typische 15%-20% naar 60%-80% werd verbeterd.
Tegen het midden van de jaren 2000 breidde virtualisatie zich verder uit dan servers en omvatte het volgende:
- Storagevirtualisatie: Het creëren van abstracte pools van opslagresources
- Netwerkvirtualisatie: Netwerkresources ontkoppelen van onderliggende hardware
- Desktopvirtualisatie: Desktopomgevingen op servers centraliseren
Het huidige virtualisatielandschap ervaart zijn belangrijkste verstoring in meer dan tien jaar. Tegelijkertijd blijft de virtualisatietechnologie zelf evolueren met containertechnologieën, microVM's en serverloos computergebruik. De belangrijkste evolutie is de uitbreiding van virtualisatie buiten on-premise omgevingen om publieke clouds te omvatten, waardoor hybride architecturen worden gecreëerd die meerdere omgevingen omvatten.
Kerncomponenten van datacentervirtualisatie
Hypervisor: De basis van virtualisatie
Centraal in virtualisatie staat de hypervisor, een softwarelaag die fysieke hardware abstractiseert en meerdere virtuele machines op één fysieke server laat draaien. Hypervisors zijn er in twee primaire typen:
- Type 1 (bare metal) hypervisors worden direct op hardware geïnstalleerd (VMware ESXi, Microsoft Hyper-V)
- Type 2 (gehoste) hypervisors draaien bovenop een conventioneel Operating System (VMware-werkstation)
De hypervisor beheert de toewijzing van fysieke resources aan virtuele machines, waardoor elke VM zijn toegewezen aandeel ontvangt, terwijl de isolatie tussen workloads behouden blijft.
Gevirtualiseerde computer-, opslag- en netwerkresources
Servervirtualisatie transformeert fysieke computerresources in pools die dynamisch kunnen worden toegewezen aan virtuele machines. De belangrijkste componenten zijn virtuele machines (VM's), resourcepools en virtuele CPU/geheugentoewijzing.
Storagevirtualisatie abstractiseert fysieke opslag in logische resources die centraal kunnen worden beheerd. De keuze van de opslagarchitectuur heeft een aanzienlijke invloed op de prestaties en flexibiliteit van virtualisatie. Traditionele benaderingen leiden vaak tot opslagsilo's, terwijl een uniform opslagplatform consistente prestaties en beheer biedt voor alle gevirtualiseerde workloads.
Netwerkvirtualisatie creëert virtuele netwerken die onafhankelijk kunnen worden voorzien en beheerd, waardoor de flexibiliteit wordt geboden om snel netwerkconnectiviteit voor gevirtualiseerde workloads te voorzien, te wijzigen en te beveiligen.
Het koppelen van deze componenten is een management- en orkestratielaag die uniforme controle biedt over de gevirtualiseerde omgeving, waaronder resourcemonitoring, geautomatiseerde provisioning en levenscyclusbeheer.
Zakelijke voordelen van datacentervirtualisatie
Optimalisatie van resources en kostenefficiëntie
Virtualisatie verbetert het gebruik van resources in het datacenter drastisch:
- Verhoogd hardwaregebruik: Consolidatie van meerdere workloads op minder fysieke servers
- Verminderde footprint van datacenters: Afname van de ruimtevereisten met 50%-80%
- Verminderd energieverbruik: Energie- en koelingskosten met 30%-50% verlagen
- Langere hardwarelevenscyclus: Migreren naar nieuwere servers in uw eigen tempo
Verbeterde operationele agility en snelheid
- Versnelde provisioning: Nieuwe virtuele servers implementeren in enkele minuten in plaats van dagen of weken
- Dynamische resourcetoewijzing: Het opnieuw toewijzen van resources op basis van de werkelijke vraag
- Vereenvoudigd testen en ontwikkelen: Snel geïsoleerde testomgevingen creëren
- Gestroomlijnd onderhoud: Uitvoeren van operaties met minimale verstoring
Verbeterde bedrijfscontinuïteit en -beveiliging
Virtualisatie transformeert Disaster Recovery, waardoor uitgebreide bescherming haalbaarder en kosteneffectiever wordt. Organisaties zien doorgaans een verbetering van 70%-80% in hersteltijden en verlagen tegelijkertijd de kosten.
Virtualisatie biedt ook beveiligingsvoordelen door middel van workloadisolatie en -segmentatie. Virtuele machines werken onafhankelijk, met beveiligingsinbreuken binnen getroffen VM's, terwijl microsegmentering laterale beweging binnen het datacenter beperkt.
Basis voor Hybrid Cloud-strategie
Een goed ontworpen virtualisatiestrategie dient als basis voor toekomstige hybrid cloud, waardoor consistente operationele modellen in verschillende omgevingen worden gecreëerd en workloadmobiliteit mogelijk wordt gemaakt. Organisaties kunnen in hun eigen tempo overgaan op hybride modellen, waarbij ze gebruik maken van bestaande investeringen en tegelijkertijd selectief gebruikmaken van cloudservices.
Implementatiebenaderingen en best practices
Beoordeling en planning
Begin met een grondige beoordeling van uw huidige omgeving en bedrijfsvereisten:
- Werklastanalyse: Evalueer applicaties op virtualisatiegeschiktheid
- Infrastructuurbeoordeling: Documenteer de huidige server-, opslag- en netwerkinfrastructuur
- Bedrijfsafstemming: Definieer doelstellingen en stel meetbare succescriteria vast
- Vaardigheidsevaluatie: Beoordeel de virtualisatie-expertise van uw team
Gefaseerde implementatiestrategie
Implementeer virtualisatie in zorgvuldig beheerde fasen:
- Pilot-implementatie: Begin met niet-kritieke workloads
- Productie-implementatie: Migreer productieworkloads geleidelijk
- Optimalisatie en uitbreiding: Focus op het optimaliseren van prestaties en het uitbreiden van virtualisatie
Resourcetoewijzing en -beheer
- Right-size VM's: Wijs resources toe op basis van werkelijke workloadvereisten
- Vermijd overopgave: Bewaak gebruikspatronen en pas toewijzingen dienovereenkomstig aan
- Implementeer monitoring: Tools implementeren die inzicht bieden in het gebruik van resources
- Automatiseer routinetaken: Maak gebruik van automatisering voor provisioning, patching en workload balancing
Storageoverwegingen voor gevirtualiseerde datacenters
Storage heeft vaak de grootste impact op de algehele virtualisatieprestaties, schaalbaarheid en operationele flexibiliteit. Het nemen van de juiste opslagbeslissingen creëert een basis die zich kan aanpassen aan veranderende virtualisatiestrategieën.
De cruciale rol van storage in virtualisatiesucces
Opslagprestaties hebben een directe invloed op de gebruikerservaring in gevirtualiseerde omgevingen:
- I/O-knelpunten: Virtualisatie concentreert I/O op meerdere workloads.
- Problemen met lawaaierige buurlanden: Het eisen van workloads kan de prestaties van andere VM's beïnvloeden.
- Complexiteit van het management: Traditionele opslag vereist vaak gespecialiseerde expertise.
- Uitdagingen op het gebied van uitbreiding: Stijve architecturen kunnen de schaalbaarheid beperken.
Vereisten voor moderne opslag
De gevirtualiseerde datacenters van vandaag vereisen opslagplatforms met specifieke mogelijkheden:
- Lage en consistente latency: Voorspelbare prestaties, ongeacht de workloadmix
- Non-disruptieve schaalbaarheid: Capaciteit en prestaties toevoegen zonder downtime
- Geavanceerde dataservices: VM-bewuste snapshots, klonen en replicatie
- Automatisering en API-integratie: Integratie met virtualisatieorkestratie
Een uniforme opslagaanpak vermindert de complexiteit, verbetert de prestaties en biedt flexibiliteit voor toekomstige evolutie - of het nu gaat om schalen op locatie of uitbreiden naar de cloud.
Toekomstige trends in datacentervirtualisatie
Convergentie van virtualisatie en containerisatie
Traditionele virtuele machines en containers convergeren steeds meer door technologieën zoals KubeVirt die het mogelijk maken om VM's binnen Kubernetes-clusters te draaien, waardoor een brug wordt gebaand tussen traditionele en cloud-native architecturen.
AI-gestuurde optimalisatie en edge-virtualisatie
Artificial Intelligence transformeert virtualisatiebeheer met voorspellende toewijzing van middelen, detectie van anomalieën en geautomatiseerde optimalisatie. Ondertussen breidt virtualisatie zich uit naar edge-locaties met lichtgewicht platforms die zijn ontworpen voor omgevingen met beperkte middelen.
Op verbruik gebaseerde infrastructuur
Virtualisatie wordt steeds meer verbruikt als een dienst in plaats van intern gebouwd en beheerd, waarbij hybrid cloud consistente mogelijkheden bieden voor omgevingen en abonnementsmodellen die de kosten afstemmen op het werkelijke gebruik.
Bouwen aan een toekomstbestendige basis
Het belangrijkste voordeel van een goed ontworpen virtualisatiestrategie is het vermogen om zich aan te passen aan verandering. In de onzekere bedrijfsomgeving van vandaag hebben organisaties een infrastructuur nodig die kan evolueren naarmate de vereisten veranderen, de technologieën vooruitgaan en de marktdynamiek verandert.
De basis van dit aanpassingsvermogen is een opslagarchitectuur die consistente prestaties, dataservices en beheer biedt in alle omgevingen. Door opslagoplossingen te implementeren die niet gebonden zijn aan specifieke virtualisatieplatforms, behouden organisaties de vrijheid om het juiste pad voor elke workload te kiezen.
Pure Storage-oplossingen ondersteunen deze flexibele aanpak met non-disruptieve upgrades, consistente dataservices in verschillende omgevingen en consumptiemodellen op abonnementbasis. Onze opslagplatforms integreren naadloos met alle belangrijke virtualisatieplatforms en bieden tegelijkertijd de prestaties en betrouwbaarheid die nodig zijn voor bedrijfskritische gevirtualiseerde workloads.
In plaats van ingrijpende veranderingen aan te brengen die risico's met zich meebrengen, kunnen organisaties incrementele verbeteringen aanbrengen in hun virtualisatie-infrastructuur, te beginnen met het optimaliseren van de opslagbasis. Dit creëert meer opties voor de toekomst, terwijl de stabiliteit voor de huidige activiteiten behouden blijft.
Om te ontdekken hoe Pure Storage u kan helpen een flexibele virtualisatiebasis op te bouwen die uw huidige behoeften ondersteunt terwijl u zich voorbereidt op de toekomst, gaat u naar onze pagina's met hybrid cloud en VMware-oplossingen. Ontdek hoe onze aanpak u kan helpen bij het navigeren door de huidige virtualisatie-uitdagingen en tegelijkertijd een toekomstbestendig dataplatform kan bouwen.
